Ειρήνη Υμίν !!!

Έτυχε να σερφάρω στο web όπως συνηθίζω να κάνω καθημερινά ψάχνοντας ότι μπορώ να βρω για τα αγαπημένα μου ΜΜΟ και έπεσα πάνω σε αυτό το Thread στο ΜΜΟRPG.COM . Εδώ και χρόνια διαβάζω ανάλογα threads που κλασσικά υπάρχουν για όλα τα games ειδικά  άμεσα  μετά το Release τους. Η αλήθεια είναι ότι έχω προβληματιστεί για το τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να νιώθει ότι θα πρέπει να υπερασπιστεί ή να απαξιώσει ένα game λες και εξαρτιόταν η ζωή του από αυτό . Αποφάσισα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.

Ο βασικός μου αρχικός προβληματισμός ξεκινάει από την απλή παραδοχή ότι το αντικείμενο για το οποίο συζητάμε είναι απλά τα .... GAMES. Δεν συζητάμε τίποτα το σημαντικά αλλά απλά ανταλλάσουμε απόψεις για ένα θέμα με το οποίο περνάμε κάποιες ώρες διασκέδασης και χαλάρωσης. Ο τρόπος με τον οποίο χαλαρώνουμε είναι εντελώς προσωπικός και υποκειμενικός και ομοίως προσωπικοί και διαφορετικοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους μας αρέσει ή όχι ένα game. Γιατί λοιπόν νιώθουμε την ανάγκη να πείσουμε όλο τον κόσμο για το τι θα πρέπει να του αρέσει ...?

Αν και η απάντηση πιθανά να μπορεί να αποτελέσει κοινωνιολογική μελέτη πιστεύω ότι μια απλή εξήγηση είναι ότι η σημερινή κοινωνία δεν έχει γαλουχηθεί με κουλτούρα διαλόγου αλλά με κουλτούρα εντυπωσιασμού και εξηγούμαι. Στον διάλογο οι δύο πλευρές ανταλλάσουν επιχειρήματα και δεν νιώθουν προσβεβλημένες από τα αντιεπιχειρήματα του αντίλογου. Αυτό που γίνεται σήμερα (και μιλάω για παντού πχ δείτε μια κουβέντα στην TV) είναι συνήθως δύο πλευρές οι οποίες με διάφορα τσιτάτα προσπαθούν να κερδίζουν τις εντυπώσεις , και το αστείο είναι πιο το όφελος...?

Όλα τα games (ή σχεδόν όλα) έχουν κάποιο κοινό , άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει με αυτά που λέμε να προσβάλλουμε,  έστω και εμμέσως, όσους δεν συμμερίζονται το γούστο μας. Σε άλλους αρέσει το Tera άλλοι το θεωρούν Grind και άλλοι δεν μπορούν τα Ασιατικά Games εν γένει . Όλοι έχουν τους προσωπικούς τους λόγους οι οποίοι είναι όλοι σεβαστοί . Μπορούμε όμορφα και ωραία να πούμε τι μας αρέσει και τι όχι και αυτό πιθανά να βοηθάει και άλλους να σχηματίσουν μια άποψη εαν η κουβέντα γίνεται πολιτισμένα.

Το πρόβλημα ξεκινάει όταν  αυτός που διαφωνεί με τα γούστα μας χαρακτηρίζεται ως Retarted, Funboy, Hater, Loser, No Lifer και όλα αυτά τα γνωστά. Ακόμα μπορεί να μην χαρακτηρίζουμε κάποιον συγκεκριμένα αλλά όταν αναφερόμαστε σε κάποιο game και χαρακτηρίζουμε το game χαζό, ηλίθιο, παπαριά κτλ ουσιαστικά βρίζουμε όσους διασκεδάζουν μαζί του.

Η μόνη εξήγηση που εγώ μπορώ να δώσω είναι ότι το σύστημα αξιών που υπάρχει σήμερα είναι τόσο υποβαθμισμένο ώστε κάποιος να χρειάζεται την αναγνώριση (έστω και αν αυτή είναι κίβδηλη) ανά πάσα στιγμή σε ότι κάνει και προκειμένου να την αποκτήσει δίνατε να προσβάλει οποιονδήποτε σε μια επίδειξη άξεστης δύναμης. 

Σε όλα τα παραπάνω μόνο μια απάντηση έχω . ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ !!!! ΠΑΙΞΤΕ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΤΕ ! ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΣΕ ΕΣΑΣ … ΕΙΡΗΝΗ ΥΜΙΝ !!!!